Kül rengindeki gökyüzü, puslu bir sabahın habercisi gibi yavaş yavaş aydınlanmaya başladı. Sokaklar henüz sessizdi, kuşlar uykularından yeni uyanmıştı ve yavaşça ötüşmeye başlamışlardı. Bu sessizlik, benim için en verimli zamanlardan biriydi. Bilgisayarımın başına geçip klavyenin tuşlarına dokunmaya başladığımda, kelimeler adeta bir dansa dönüşürdü. İçimdeki coşkuyu ve hayal gücümü ifade ederken, yazdığım her cümleyle ruhumun derinliklerine iniyordum.
Kül Notaları
Mi Fa Re# La# Sol
Mi Fa Sol Sol# Re#
Fa# Mi Do# La Fa
Do Re# Sol# La# Si
Re# Re Do Mi La
Fa# La La# Sol Si
Re Si Re# Do# Sol#
Sol Re# Do Fa# Mi
Do# La Mi La# Sol
Do Mi Sol Do# Si
Kül Akorları
E A Em B D#
Em Gm Fm E C
G# Bm B Fm Am
A# D# Dm B F#
Dm D# Am B C#
Am Cm C Em C#
G# Gm F A# C
Gm D# Dm Fm A#
A# G# C F Em
A# Fm D# F Dm
Kelimeler, benim en yakın dostumdu. Onlarla birlikte, düşüncelerimi, duygularımı ve hayallerimi en saf haliyle ifade edebiliyordum. İçimdeki fırtınaları durulatırken, kelimelerle dans etmek benim için bir terapi gibiydi. Yazdıkça ruhumu hafifletiyor, dünyaya daha pozitif bir bakış açısıyla bakabiliyordum. Kelimeler, benim için sadece birer harf ve hece değil, aynı zamanda birer yaşam kaynağıydı.
Yazılarımı kaleme alırken, kelimelerin sihirli dünyasına doğru bir yolculuğa çıkıyordum. Kelimelerin bir araya gelmesiyle oluşan cümleler, beni başka diyarlara götürüyor, farklı hayal dünyalarında gezinmemi sağlıyordu. Her cümlenin ardında yatan derin anlamları keşfederken, kelimelerin gücünü bir kez daha hissediyordum. Yazmak, benim için sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir tutkuydu. Kelimelerle dans etmek, ruhumu besleyen bir yolculuktu ve bu yolculuk hiç bitmeyecek gibi görünüyordu.
